Donderdag 23 mei
Om 8u15 verlaten we Zoutkamp, met slechts een heel klein beetje door de modder slepen. Het Reitdiep heeft 22 bruggen en een sluis voor ons in petto voor we in de Oosterhaven van Groningen zullen aankomen. Alles gaat vlot en we kunnen alweer grapjes maken over de miserie van gisteren. Je kunt het haast niet geloven, maar tussen de Groningse bruggen breekt mijn gaskabel – onbestuurbaar dus. Redder in nood Den Dolf sleept ons nog door enkele bruggen, maar bij de Emmabrug is het gedaan. Wanneer we het wat moeilijker krijgen om beide vaartuigen te controleren, gaat de brug onverbiddelijk voor onze neus dicht. We besluiten dan maar om ons aan de wachtsteiger vast te maken en het boeltje te herstellen voor we verder gaan. We bellen Oosterhaven op en deze weten ons te vertellen dat ze een morsekabel in reserve hebben. Met de hulp van Dolf demonteren we de kabel en varen we met zijn boot naar de jachthaven. Snel de kabel gekocht, maar toch te laat om nog met de boot terug te keren wegens de spertijd.
De havenmeester is echter zo vriendelijk om ons met zijn vletje – gratis nog wel – terug te varen naar de Emmabrug. Van op de wachtsteiger kan je namelijk niet aan de kant.
Voor de spertijd om is, is alles opnieuw gemonteerd en kunnen we op eigen kracht weer verder.
Voor alle moeite die ze voor ons getroost hebben, trakteren we Dolf en Christiane op een entrecootje. We beleven nog een gezellige zomeravond waarop ook een heerlijk terrasje aan het water niet ontbreekt.
vrijdag 25 mei 2012
Woensdag 23 mei
Om 9u gooien we de trossen los om met de eerste brugdraaiing Leeuwarden te kunnen verlaten. Vandaag gaat het over het ondiepe gedeelte van de staande mastroute naar Zoutkamp. En dat hebben we geweten ! Reeds in het Dokkumer Ee lopen we voor de eerste keer vast. Een Duitse motorboot neemt nogal onbeholpen een lijntje aan, maar bakt er niet veel van. We komen niet los, maar door het gewrikkel kunnen we met een flinke dot gas zelf van de bobbel wegkomen. In Dokkum, hebben we weer prijs, hoewel we mooi in het midden van de vaarweg varen. Deze keer trekt Den Dolf ons weer vlot. Als we denken alles achter de rug te hebben lopen we in de Slenk bij Lauwersoog flink vast. De Nederlandse ‘Camelot’ krijgt ons met heel veel moeite van de plaat af.
Na al deze avonturen varen we jachthaven het Hunzegat binnen. Er is plaats zat maar … 2 meter voor de kant raken we opnieuw de bodem. Daar kunnen we mee leven, we leggen ons dan maar wat verder van de steiger.
Oef.
Om 9u gooien we de trossen los om met de eerste brugdraaiing Leeuwarden te kunnen verlaten. Vandaag gaat het over het ondiepe gedeelte van de staande mastroute naar Zoutkamp. En dat hebben we geweten ! Reeds in het Dokkumer Ee lopen we voor de eerste keer vast. Een Duitse motorboot neemt nogal onbeholpen een lijntje aan, maar bakt er niet veel van. We komen niet los, maar door het gewrikkel kunnen we met een flinke dot gas zelf van de bobbel wegkomen. In Dokkum, hebben we weer prijs, hoewel we mooi in het midden van de vaarweg varen. Deze keer trekt Den Dolf ons weer vlot. Als we denken alles achter de rug te hebben lopen we in de Slenk bij Lauwersoog flink vast. De Nederlandse ‘Camelot’ krijgt ons met heel veel moeite van de plaat af.
Na al deze avonturen varen we jachthaven het Hunzegat binnen. Er is plaats zat maar … 2 meter voor de kant raken we opnieuw de bodem. Daar kunnen we mee leven, we leggen ons dan maar wat verder van de steiger.
Oef.
Dinsdag 22 mei
Lemmer is een gezellig dorp met heel veel watersport. Drie supermarkten liggen op 10 minuten wandelen van jachthaven de Friese Hoek. Gezien die op zondag gesloten zijn, blijven we een extra dagje liggen om onze voorraden aan te vullen, wat rond te fietsen en een terrasje te doen – ’t is vakantie voor iets en nu ook het weer meezit moeten we toch een beetje profiteren.
Vanmorgen zijn we dan begonnen aan het noordelijk deel van de staande mastroute :over de Friese meren (van de ‘Provinsje Fryslân) naar Leeuwarden. Alles gaat vlot tot we voor de Fonejachtbrug liggen te wachten. Beroepsvaarders weten ons te vertellen dat die brug al vijf jaar niet meer bediend wordt –‘asjemenou’. Onze vaarinformatie is dus al te up to date, om maar iets te zeggen. Na veel zoeken en vragen moeten we uiteindelijk rechtsomkeer maken tot Grou en daar de totaal nieuwe route oppikken. Zo komen we te laat in Leeuwarden om nog voor de avondspits spertijd door de bruggen te gaan – nog een uur en een kwart wachten dus. Om zeven uur vinden we dan – zo’n beetje murw- eindelijk een ligplaats. We moeten langszij, want door onze diepgang komen we niet aan de kant.
En smaken dat die pintjes deden !
Lemmer is een gezellig dorp met heel veel watersport. Drie supermarkten liggen op 10 minuten wandelen van jachthaven de Friese Hoek. Gezien die op zondag gesloten zijn, blijven we een extra dagje liggen om onze voorraden aan te vullen, wat rond te fietsen en een terrasje te doen – ’t is vakantie voor iets en nu ook het weer meezit moeten we toch een beetje profiteren.
Vanmorgen zijn we dan begonnen aan het noordelijk deel van de staande mastroute :over de Friese meren (van de ‘Provinsje Fryslân) naar Leeuwarden. Alles gaat vlot tot we voor de Fonejachtbrug liggen te wachten. Beroepsvaarders weten ons te vertellen dat die brug al vijf jaar niet meer bediend wordt –‘asjemenou’. Onze vaarinformatie is dus al te up to date, om maar iets te zeggen. Na veel zoeken en vragen moeten we uiteindelijk rechtsomkeer maken tot Grou en daar de totaal nieuwe route oppikken. Zo komen we te laat in Leeuwarden om nog voor de avondspits spertijd door de bruggen te gaan – nog een uur en een kwart wachten dus. Om zeven uur vinden we dan – zo’n beetje murw- eindelijk een ligplaats. We moeten langszij, want door onze diepgang komen we niet aan de kant.
En smaken dat die pintjes deden !
Zondag 20 mei
De blog is gisterenavond inderdaad online geraakt. We hebben zelfs kunnen skypen om ons Emelietje een gelukkige 6e verjaardag te wensen – toch tof om ook onderweg de kleinkinderen nog eens te kunnen ‘zien’.
Na de dieseltanks volgegooid te hebben vertrekken we omstreeks 9u20 uit Lelystad – heerlijk wanneer je helemaal niet met getijden rekening dient te houden. De dag begint somber, maar al gauw krijgen we heerlijk lenteweer. Met een boot vol dondervliegskes (dat belooft) arriveren we kort na de middag in de jachthaven Friese hoek te Lemmer. Het was wel even zoeken, want andere binnenvarende jachten verdwenen in allerlei gaten, naar andere marinas.
De blog is gisterenavond inderdaad online geraakt. We hebben zelfs kunnen skypen om ons Emelietje een gelukkige 6e verjaardag te wensen – toch tof om ook onderweg de kleinkinderen nog eens te kunnen ‘zien’.
Na de dieseltanks volgegooid te hebben vertrekken we omstreeks 9u20 uit Lelystad – heerlijk wanneer je helemaal niet met getijden rekening dient te houden. De dag begint somber, maar al gauw krijgen we heerlijk lenteweer. Met een boot vol dondervliegskes (dat belooft) arriveren we kort na de middag in de jachthaven Friese hoek te Lemmer. Het was wel even zoeken, want andere binnenvarende jachten verdwenen in allerlei gaten, naar andere marinas.
zaterdag 19 mei 2012
Zaterdag 19 mei
Om 9 uur verlaten we onze ligplaats te Haarlem. Veel te vroeg eigenlijk, want het blijkt maar 1u15 varen naar de brug inde A9. In de brochure van 2011 stond dat er om twaalf uur een opening was, maar ondertussen werd dit gewijzigd naar 13u – zo’n drie uur wachten dus. Ondertussen komen ook nog meer jachten toe. Wij beginnen zo langzamerhand zelf als fender te fungeren.
Door al dit oponthoud komen wij pas omstreeks 19u30 te Lelystad/Flevo Marina aan.
Goed nieuws is dat er hier een gratis wifi-verbinding te vinden is, misschien krijg ik er straks de blog nog op.H
Om 9 uur verlaten we onze ligplaats te Haarlem. Veel te vroeg eigenlijk, want het blijkt maar 1u15 varen naar de brug inde A9. In de brochure van 2011 stond dat er om twaalf uur een opening was, maar ondertussen werd dit gewijzigd naar 13u – zo’n drie uur wachten dus. Ondertussen komen ook nog meer jachten toe. Wij beginnen zo langzamerhand zelf als fender te fungeren.
Door al dit oponthoud komen wij pas omstreeks 19u30 te Lelystad/Flevo Marina aan.
Vrijdag 18 mei
Om kwart voor zes uit de veren om de brug van 6u20 te halen – joepie vakantie zegt Jenny. Maar goed, zo liggen we reeds om 9U30 vast op dezelfde aanlegplaats van de vorige keer te Haarlem. Hier houden we een rustdag.
De voormiddag gebruiken wij om de voorraden aan te vullen en na ons middagdutje, maken we nog een wandeling door het gezellige stadje. We kunnen zelfs een (verwarmd) terrasje doen. Bij onze wandeling ontdekken we achter een poortje een wondermooi binnentuintje – dit hadden wij de vorige keer niet opgemerkt.
Om kwart voor zes uit de veren om de brug van 6u20 te halen – joepie vakantie zegt Jenny. Maar goed, zo liggen we reeds om 9U30 vast op dezelfde aanlegplaats van de vorige keer te Haarlem. Hier houden we een rustdag.
De voormiddag gebruiken wij om de voorraden aan te vullen en na ons middagdutje, maken we nog een wandeling door het gezellige stadje. We kunnen zelfs een (verwarmd) terrasje doen. Bij onze wandeling ontdekken we achter een poortje een wondermooi binnentuintje – dit hadden wij de vorige keer niet opgemerkt.
Donderdag 17 mei
Omstreeks kwart over acht varen wij de jachthaven van Willemstad uit. Met de stroom mee gaat het goed, zo goed, dat we reeds om 10u15 door de brug van Dordrecht kunnen.
En het blijft maar vlotten, want iets over twee zijn we de Julianasluis bij Gouda gepasseerd. Dar heeft ons nog tien minuten om de spoorbruggen te komen, willen we niet tot kwart over negen moeten blijven liggen. Met een flinke dot gas erbij spetteren we op de wijze van de binnenvarende RYCO visser naar de bruggen toe. De brugwachter geeft ons die extra 30 seconden meer die we nodig hebben om er door te sjezen. Al terwijl we eronder doorvaren gaan ze weer dicht. Nu we toch zo vroeg zijn gaan we maar door naar Haarlem. We zijn net op tijd aan de Schiphol bruggen om de laatste opening van de dag te halen – zo denken wij. Alleen wisten wij niet dat op feestdagen er zaterdagdienst gedraaid wordt – rare jongens die Hollanders. Dit wordt dus overnachten aan de wachtsteiger – niet zo erg, want we zijn redelijk afgepeigerd na zo’n lange dag varen.
Omstreeks kwart over acht varen wij de jachthaven van Willemstad uit. Met de stroom mee gaat het goed, zo goed, dat we reeds om 10u15 door de brug van Dordrecht kunnen.
En het blijft maar vlotten, want iets over twee zijn we de Julianasluis bij Gouda gepasseerd. Dar heeft ons nog tien minuten om de spoorbruggen te komen, willen we niet tot kwart over negen moeten blijven liggen. Met een flinke dot gas erbij spetteren we op de wijze van de binnenvarende RYCO visser naar de bruggen toe. De brugwachter geeft ons die extra 30 seconden meer die we nodig hebben om er door te sjezen. Al terwijl we eronder doorvaren gaan ze weer dicht. Nu we toch zo vroeg zijn gaan we maar door naar Haarlem. We zijn net op tijd aan de Schiphol bruggen om de laatste opening van de dag te halen – zo denken wij. Alleen wisten wij niet dat op feestdagen er zaterdagdienst gedraaid wordt – rare jongens die Hollanders. Dit wordt dus overnachten aan de wachtsteiger – niet zo erg, want we zijn redelijk afgepeigerd na zo’n lange dag varen.
Woensdag 16 mei
Vandaag zijn de grote binnenwateren aan de beurt. Sluizendag dus – vier moeten we er hebben : de sluis van Veere tussen het kanaal door Walcheren en het Veerse meer, de Zandkreeksluis tussen het Veerse meer en de Oosterschelde, de Krammersluizen tussen de Oosterschelde en het Volkerrak en tenslotte de Volkerraksluizen tussen het Volkerrak en het Hollands diep. In alle sluizen werken we perfect samen, maar in de laatste gaat het eventjes verkeerd : door een communicatiestoornis gaan we beiden voor de zelfde bolder met het gekende geharrewar voor gevolg. Toch krijgen we uiteindelijk de boot zonder brokken te maken deftig afgemeerd.
Ook vandaag is het weer een koude dag met behoorlijk veel wind. Gelukkig blijft het ook meestal droog en zonnig. Om 17u45 liggen we vast in Willemstad – toch een dikke negen uur bezig geweest.
Vandaag zijn de grote binnenwateren aan de beurt. Sluizendag dus – vier moeten we er hebben : de sluis van Veere tussen het kanaal door Walcheren en het Veerse meer, de Zandkreeksluis tussen het Veerse meer en de Oosterschelde, de Krammersluizen tussen de Oosterschelde en het Volkerrak en tenslotte de Volkerraksluizen tussen het Volkerrak en het Hollands diep. In alle sluizen werken we perfect samen, maar in de laatste gaat het eventjes verkeerd : door een communicatiestoornis gaan we beiden voor de zelfde bolder met het gekende geharrewar voor gevolg. Toch krijgen we uiteindelijk de boot zonder brokken te maken deftig afgemeerd.
Ook vandaag is het weer een koude dag met behoorlijk veel wind. Gelukkig blijft het ook meestal droog en zonnig. Om 17u45 liggen we vast in Willemstad – toch een dikke negen uur bezig geweest.
Dinsdag 15 mei 2012
Zelden geraak je in Oostende buiten zonder te moeten wachten op een ferry of ander vrachtvervoer. Ook nu weer hadden we prijs en dienden we een half uur toertjes te draaien. Lastig, want na het onweer van deze wacht, wou ik zo snel mogelijk weten waar we aan toe waren. Al bij al viel het reuze mee – de “pitten” waren te doen, de wind bleef rond de 4 Bf hangen en op en spatje nu en dan na, zijn we zelfs droog gebleven. Weinig punten voor moed en zelfopoffering gescoord dus en daar waren we best tevreden mee.
Reeds om 12u30 draaiden we de sluis van Vlissingen binnen – Dolf lag natuurlijk al te wachten – probeer den dezen maar eens bij te houden. Ook de bruggen op het kanaal door Walcheren werden vlot bediend, zodat we omstreeks 14u30 reeds in de jachthaven van Middelburg vastlagen.
Goed begonnen, half gewonnen ???
Zelden geraak je in Oostende buiten zonder te moeten wachten op een ferry of ander vrachtvervoer. Ook nu weer hadden we prijs en dienden we een half uur toertjes te draaien. Lastig, want na het onweer van deze wacht, wou ik zo snel mogelijk weten waar we aan toe waren. Al bij al viel het reuze mee – de “pitten” waren te doen, de wind bleef rond de 4 Bf hangen en op en spatje nu en dan na, zijn we zelfs droog gebleven. Weinig punten voor moed en zelfopoffering gescoord dus en daar waren we best tevreden mee.
Reeds om 12u30 draaiden we de sluis van Vlissingen binnen – Dolf lag natuurlijk al te wachten – probeer den dezen maar eens bij te houden. Ook de bruggen op het kanaal door Walcheren werden vlot bediend, zodat we omstreeks 14u30 reeds in de jachthaven van Middelburg vastlagen.
Goed begonnen, half gewonnen ???
Abonneren op:
Posts (Atom)
