26 juli

Reeds om kwart na zeven staat de havenmeester op onze boot te kloppen. Een vriendelijke kerel, die eerst vertelt hoe hij gisteren avond zijn schroef verloor tijdens het aanleggen en dan pas ter zake komt. Nu we toch aan de brandstof steiger liggen, tanken we eerst vol en verkassen we daarna naar een betere ligplaats. Met 11 pond en een beetje is dit hier onze goedkoopste jachthaven tot nog toe. Alles gaat er bovendien zeer familiaal aan toe.
In de namiddag brengen we een bezoek aan het stadje. De kant van de dokken is volledig in verval geraakt, na het verdwijnen van de vis industrie. Een nieuw centrum heeft zich echter ontwikkeld rond een overdekt winkelcentrum. Daar is het dan ook heel wat levendiger en properder. We struinen wat rond, doen onze boodschappen en keren op tijd terug naar de boot voor de weerberichten van Pinnenberg. Onze langste (nacht) tocht ligt namelijk in het verschiet : de 101 mijl naar Lowestoft.