27 juni : naar Hartlepool

Hoe we ook rekenen, het komt niet uit : we moeten rekening houden met het draaien van de brug in Whitby, de hoogte van het tij in Whitby, de draaiuren van de sluis te Hartlepool, gecombineerd met de diepte van het aanloop kanaal. Ofwel zijn we te vroeg, ofwel te laat. In de ‘Big Mac’ vinden we echter een zinnetje, dat je voor een short stay terecht kunt in Victoria Harbour, de commerciële haven van Hartlepool. Dat verandert de zaken – we nemen de laatste brug van 7 uur ’s morgens en stomen wreed op ’t gemak naar Hartlepool. Je raad het nooit : er is weer eens geen wind of telt 1,4 knoop recht op kop ook mee ? Zo’n kleine vijf uur later mogen we na wat gepalaver met de verkeersleiding de Victoria Haven binnen. We pikken een plaatsje aan een vrije stijger in de kleine marina die daar ondergebracht is. Alle leden van de plaatselijke jachtclub zijn buitengewoon vriendelijk. Eén voor één komen ze ons vertellen dat we welkom zijn en dat we op de plaats liggen van een grote rode vissersschuit. Wij doen telkens alsof het de eerste keer is dat we dat horen. Uiteindelijk komt de visserman toch niet opdagen en kunnen we gewoon blijven liggen tot er genoeg water staat om naar Hartlepool Marina te lopen. Eind goed al goed – omstreeks half drie liggen we vast achter de sluis en kunnen we beginnen met de boot af te spuiten (het zand dat we in Oostende geladen hebben, kappen we hier over boord) en Hartlepool te verkennen. Morgen komen de vrouwtjes, we genieten van onze laatste vrije momenten (grapje – haha).

26 juni

Een rustdag vandaag. Eerst vullen we water en mazout bij en dan gaan we op verkenning.
Whitby is zeer pittoresk en toeristisch. We bezoeken de Kerk van St Mary’s en de erbij horende abdij ruïne. In het oude stadsgedeelte staan snuisterijen winkeltjes op elkaar gepakt. Zelf vind ik na wat snuisteren een leuk boek in een tweedehands bookshop. Ook een kipper kopen in de haringrokerij staat – op aanraden van Dolf- op het programma. Zeer lekker die vers gerookte kippers ! Eén nadeel echter, ze houden blijkbaar niet van Fosters Lager, want ze blijven er nog de ganse namiddag in rondzwemmen. We sluiten af met kip met paddenstoelen en een concert aan boord van Zwerver. Onze Hollandse buren laten we meegenieten van Peter Koelewijn.

24 – 25 juni

Op donderdag 24 juni verlaten we omstreeks 11 u Lowestoft met bestemming Grimsby. Absoluut geen wind en een zeetje als een spiegel. ’t Begint weer al goed, maar Zwerver is toch een ‘gecamoufleerde’ motorzeiler – dus vooruit met de geit. ’t Voordeel van zo’n plat zeetje is natuurlijk dat we bijzonder goed opschieten. Ter hoogte van de hoek van North Foreland besluiten we dan ook maar meteen door te steken naar Whitby. 10° opsturen en klaar is kees. Opeens is de vitesse er uit, de snelheid loopt terug naar 4 knopen. Tot bovenmaat van ramp hebben ze nog één of ander werkplatform net voor onze neus gelegd. Zoveel water aan alle kanten en dat moet hoognodig net op onze koers ! Als we (zo weinig mogelijk) koers verleggen om al hun brol te omzeilen, worden ze toch nog nijdig omdat we binnen de 500m van hun installatie komen – zeveraars. Om de moraal wat op te peppen steken we een cdje in. Na een schijfje Duitse marsmuziek, CCR en dixieland is de snelheid terug opgelopen tot een acceptabele 5,7 knopen. We worden getrakteerd op een schitterende zonsondergang en gaan tevreden de nacht in. Jules neemt de eerste wacht. Uiteindelijk zijn we 27 uur onderweg als we Whitby binnenlopen – ’t wa tiet dat tuut wa. Wat pints en een steak pie later, vallen we als een blok in slaap.

22 en 23 juni 2010

Op dinsdag 22 juni kunnen we eindelijk vertrekken. Na een week van veel te harde wind, is er nu helemaal geen wind meer. Na zolang wachten mag een mens echter niet klagen. De motor moet bij en maakt overuren. Wanneer we na een dikke 15 u varen Lowestoft bereiken, vinden we de haveningang pas na heel wat zoeken – niet eenvoudig met de zon in je ogen en wanneer je niet weet waarnaar je moet kijken. Nu, ondertussen zijn we weer ervaringsdeskundige geworden ;-)
Als we de marina binnenlopen ligt die weer eens vol wedstrijdboten – ik lijk hierop een patent te hebben. Nu is het de Round Britain & Ireland race die hier neergestreken is.
Toch vinden we nog een open plekje om onze Zwerver in te wringen, we hebben zelfs elektriciteit.
Nog rap een hapje gaan eten en dan een wedstrijdje om ter eerst in slaap vallen – over de uitslag zijn we het niet eens.
De woensdag gebruiken we met wat rond kuieren in Lowestoft. Heel veel valt hier niet te beleven, maar we vervelen ons niet. En dorst dat we hebben ! De meeste pubs durven we niet in, want die zitten afgeladen vol Engelse voetbalsupporters.