dinsdag 21 juli 2009


Dinsdag 21 juli, Fécamp

Maandagmorgen zijn we inderdaad in alle vroegte uit Cherbourg kunnen vertrekken. De zondagavond loeide er nog 27 knopen wind door de jachthaven en een paar uur later was alles op en moesten we op de motor naar Le Havre. Elf lange uren. Bij aankomst troffen we den Dolf en na een paar aperitiefjes bij Dolf en Christiane aan boord, was het leed snel vergeten.
Vandaag zijn we dan samen (alé je weet wel hé, Dolf begon met achtersprong en eindigde met veeeel voorsprong, zoals gewoonlijk godverdomme) naar Fécamp gezeild. Eindelijk eens zeilen na vele mijlen op de motor – we hebben zelfs nog moet reven, gelukkig waren we de kunst nog niet verleerd.

zaterdag 18 juli 2009


Zaterdag 18 juli – Cherbourg

Donderdag was inderdaad D-day. Op de middag stond er voldoende water boven de drempel van St Peter Port en konden wij buiten varen. Cap de la Hague was net bezeild, maar toch besloten we de motor te laten bijstaan, omdat de wind nogal licht uitviel. Wij mochten toch niet te laat aankomen om naar het restaurant te gaan nietwaar. Op die manier klokten we toch de 10 knopen in de Raz Blanchard en dit op volle neap ! Onderweg hebben we zo’n 150 boten voorbijgestoken. Kluchtje ? Nee hoor, de Tour des ports de la Manche race was ook onderweg naar Cherbourg en met die lichte wind lagen die zowat te dobberen – leuk hé, dat wedstrijdzeilen. Enfin, wij waren op tijd binnen, hadden plaats zat om aan te leggen, waren op tijd voor ons restaurantje en waren al een uur of twee afgemeerd toen een vreselijk onweer losbarste. Sindsdien is het eigenlijk niet meer gestopt met stormen en regenen. Wij lijken weer een fantastische juli maand te zullen meemaken. Wij wachten af, zoals het overgrote merendeel van de boten die hier liggen en controleren dag na dag de weersvoorspellingen. Maandag een kansje ???


Guernsey, dinsdag 14 juli

We zijn in de hemel. Gisterenavond heeft St Peter ons binnengelaten door zijn Port. Voor wie dit flauwe grapje niet begrijpt omdat hij/zij de streek niet kent : wij zijn dus in St Peter Port op het eiland Guernsey. Gisteren namiddag zijn we hier toegekomen vanuit Lézardrieux, een tussenstop na Trébeurden waar we maar één nacht bleven. Pas ’s avonds konden we de marina binnenvaren – een drukte van jewelste. Aan de wachtstijger lagen de boten 7 rijen dik.


Vandaag hebben we Guernsey als wandel eiland ontdekt. Prachtig natuurschoon, maar een stevige wandeling met heel wat klimwerk. We zij dan ook zo ver mogelijk doorgelopen om daarna met de bus terug te keren. Een vriendelijk madameke, aan wie we de weg vroegen, bracht ons meteen naar de juiste ‘busstop’ – je moet maar ‘chance’ ‘hebben.Voor morgen staat er 5 tot 6 Bf met uitschieters tot 40 knopen op het weerbericht. Ideaal weer om de Raz Blanchard … niet te nemen en nog wat meer van het eiland te zien. Cherbourg zal moeten wachten tot donderdag.

zaterdag 11 juli 2009


Trébeurden, zaterdag 11 juli

Donderdag zijn we op een wastobbe zeetje, zo’n zeetje dat ontstaat wanneer stroom, wind en zwel allemaal in een andere richting lopen, naar Trébeurden gevaren. Ook Jerom, onze autopiloot had last met koers houden. Bij het aanlopen van de haven moest ik zelfs overnemen om niet op de rotsen te lopen.
Trébeurden is een goeie etappe haven. Alle voorzieningen, proper sanitair, gratis Wifi en gratis navette die je overal naartoe brengt. We nemen dan ook meteen het arrangement voor 3 dagen. Het weer ziet er toch niet veelbelovend uit voor de komende dagen en het komt een stuk goedkoper uit.
Vrijdag brengen we een bezoekje aan Lanion, een mooi Bretoens stadje en zaterdag gaan we wandelen langs de allermooiste ‘sentier côtier’ van Bretagne : die van Perros-Guirec naar Ploumanac’h, langs de roze graniet formaties. Je ziet wel, vervelen doen wij ons nooit.

donderdag 9 juli 2009


L’Aberwrac’h, donderdag 9 juli

Na een paar verwaaidagen in Camaret, zijn we gisteren zonder al te veel moeite door de Raz du Four gevaren. Alleen aan het begin, rond Les Vieux Moines en aan het einde, bij het ronden van Le Four troffen we wat ruigere omstandigheden. Daartegenover stond dat we om en bij de 8 knopen over de grond liepen, zodat we de reis toch als plezierig hebben ervaren. We vieren onze aankomst op het Kanaal met een etentje (lekkere mosseltjes) in “l’abri du canot”, een zeer leuk restaurantje bij de haven.
Omdat er verder niet veel te beleven valt in l’Aberwrac’h, varen wij straks verder naar Trébeurden.

zondag 5 juli 2009


Zaterdag 4 juli

We zijn terug in Camaret. Het passeren van de Raz de Sein was een fluitje van een cent. Alles werkte in ons voordeel : goeie timing, kalme zee en neap. Gelukkig maar, want we waren beiden erg moe na een ruige nacht op de ankerplaats van Audierne. Een stevig windje zorgde voor korte, steile golfjes zodat de boot continu erg oncomfortabel schroefde (een combinatie van rollen en stampen). We hebben dan ook weinig of niet geslapen.
Hier in Camaret wachten we nu de juiste condities af om het hoekje om te gaan – letterlijk dan. Door de volgende race, de Raz du Four, ga je van op de oceaan terug naar het Kanaal. Daarbij rond je het einde van de wereld : Finistère. We willen er natuurlijk zeker van zijn dat wij niet –figuurlijk dan - het hoekje omgaan ;-)
Zondag, rustdag. We slapen lekker uit van onze vermoeiende nacht te Audierne. Voor de rest brengen we de boot in orde, gaan we boodschappen doen en struinen we wat rond in het leuke plaatsje. Ook gaan we een paar ateliers bezoeken in het Quartier des peintres. Voor alle zekerheid doen we nog een wasje, voor het geval we morgen onverhoopt toch verder zouden kunnen. Het ziet er echter niet goed uit. De voorspelde 5 à 6 Bf uit het NW betekend te veel wind tegen tij om door de race te gaan.

zaterdag 4 juli 2009


Vrijdag 3 juli

Van Ile de Groix zij we naar Concarneau gevaren, voor ons geen onbekende. We zijn er een dagje gebleven om te zien of alles nog in orde was. En inderdaad, de omwalde binnenstad was nog steeds even gezellig en ons stamcafé ‘Le Comptoir’ stond nog steeds op zijn plaats. De Leffe van ’t vat smaakte nog even voortreffelijk en de aperitiefhapjes die erbij geserveerd worden mogen er nog steeds zijn. Wij tevreden dus.
Tussen Concarneau en Camaret ligt de Raz de Sein. Bij minder goede weersomstandigheden een gevaarlijk stukje water met razende stroomversnellingen. Tijd voor tactiek dus : eerst en vooral kiezen we twee dagen behoorlijk weer en vervolgens delen we de reis in twee stukken op. Eerst naar Audierne, vanwaar de Raz goed getimed kan aangelopen worden en ’s anderdaags naar Camaret.
Vrijdagmorgen staak Meteo France – perfecte timing voor ons dus. Maar goed, het weerbericht van donderdagavond was goed genoeg en we vertrekken dan maar. Nauwelijks een uur onderweg, of we krijgen al een flinke bui in onze nek, met windsnelheden van om en bij de 20 knopen. Amaai, moeten we straks zo op een boei gaan liggen ? Gelukkig klaart het in de namiddag uit en treffen we alsnog redelijk goed weer op de ankerplaats van St Evette. Zodra we een boei hebben opgepikt, blazen we de dingy op en gaan we naar de kant voor een verkenning. De buitenboordmotor wil niet starten (ik heb toch een speciale band met motoren nietwaar) dus moeten we roeien. In het doorgaan roeien we samen, maar in het terugkeren laat ik Jenny het werk doen – kwestie van haar in conditie te houden.

Dinsdag 30 juni

Maandag. Ons volgende eiland, île de Groix, ligt maar een boogscheut van 22 mijl verder naar het noorden. Op een goeie 4 uur is de klus dan ook geklaard en varen we het kleine maar drukke haventje ‘Port Tudy’ binnen. We dienen wat motorgeweld te gebruiken om ons tussen de vingerponton en een dikke Oceanis 36 in te wringen, maar dan hebben we ook een leuk plekje. We hebben nog niet kunnen zeilen, maar het weer blijft uitstekend en de zee kalm – je hoort ons dus niet klagen.
Vandaag worden we volledig ingebouwd wakker. Een coastertje heeft kans gezien zich achter de jachten af te meren en wordt met veel lawaai gelost. Gelukkig willen we vandaag niet weg, maar eerder een stukje van het eiland zien. In de late voormiddag gaan we op stap om de ZO-lijke helft van het eiland te omwandelen. Zoals gewoonlijk nemen we de ‘sentier côtier’ en zoals gewoonlijk kunnen we van een prachtige natuurwandeling genieten. Een picknick op een mooi strandje en een afsluiter met een Leffe van ’t vat op een haventerrasje – er zijn minder mooie dagen denkbaar !