dinsdag 26 mei 2009

Dinsdag 26 mei - Royan

Eerste werk : Sablaise Nautique opbellen. De eigenaar gaat met zijn mecanicien overleggen en belt mij later terug op. Ondertussen raad hij mij aan de boel zo goed mogelijk op te drogen en de motor een uur of twee te laten draaien. Zo gezegd zo gedaan. Het diesellek vind ik zelf : er druppelt mazout langs de ontluchtings schroef. Een nieuwe pakking steken en klaar is kees. De olie begint pas te verschijnen als de motor goed warm is. In het namiddag gesprek met Sablaise Nautique geef ik dit door als uitleg. Klantvriendelijk als ze zijn willen ze het werk onder garantie overdoen, maar dan moet ik voor volgende week dinsdag, wanneer ze mij op de rol kunnen zetten, terug in les Sables zijn.
Ik ga wat rondwandelen in Royan en doe meteen wat boodschappen. Terug aan boord bak ik een broodje en ga ik met de laptop de weerberichten ophalen. Het ziet er goed uit voor morgen, ik kan terug vanwaar ik kwam. Hiermee mis ik wel mijn start en moeten we andere afspraken maken voor onze trektocht naar de Picos. Jenny is op de hoogte en regelt het nodige aan het thuisfront. We zien later wel verder.
Geen foto’s deze keer – ik ben niet erg ‘in the mood !’

Van Sables d'Olonne naar Royan

Wind : variabel 2 tot 4 – mer peu agitée – 1,5 a 2m zwel uit NE
Om 5u30 gooi ik los in les Sables. Het is nog donker als ik al vertrek en toch heet dit pleziervaart. Er staat weinig of geen wind, maar geen nood : ideaal om de motor eens uit te testen. Na een uur of 9 pruttelen bereik ik dan ook keurig op tijd de 2a uiterton van de Gironde. Als ik twee uur later de aanloop van Royan opdraai, pakken donkere onweerswolken zich samen. De wind trekt ineens op naar 25 knopen, maar toch kan ik even later met hulp van een vriendelijke zeiler veilig aanleggen. Net op tijd ben ik zo aan het denken, als ik ineens, uit het niets, een ongelofelijke plensbui in mijn nek krijg terwijl ik nog met mijn lijnen bezig ben. Als een verzopen rat kruip ik aan boord. Daar wacht mij een tweede onaangename verassing. Als ik het motordeksel optil zie ik een mengsel van olie en diesel in de bilge staan. Miljaarde, miljaarde. Ik baal mij te pletter.
Uit kolere kap ik een ferme gin in mijn kas, daarna ga ik wat wandelen om te kalmeren en tenslotte kruip ik moegebaald om half tien in mijne kip.

zondag 24 mei 2009

Sables d'Olonne - zondag 24 mei






Vandaag vertrok Jenny terug naar huis. Na een klein weekje flink doorwerken hebben we samen onze "Zwerver” weer vaarklaar en bewoonbaar gekregen. Natuurlijk was het niet alleen werk, kommer en kwel. We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om ons nog onbekende hoekjes van les Sables te bezoeken en de plaatselijke neringhouders wat te sponsoren.
Verleden woensdag kwamen hier bovendien onze Engelse vrienden van “Salifi” aangewaaid. Speciaal om ons te zien zijn ze van La Roche Bernard, waar ze een ligplaats hebben, naar hier toe gezeild. Zo hadden we meteen weer gezelschap bij het aperitieven. Na een reparatie in hun mast, waarvoor ik wat gereedschap en reserve onderdelen van Zwerver gebruikte, nodigden Bob en Maggie ons uit voor een schitterend drie gangen menu aan boord van hun Salifi – we hadden een heerlijke avond samen.
Gisteren zijn we met z’n allen naar de prijsuitreiking van de Vendée Globe getrokken. Een multimedia spektakel van jewelste, met vuurwerk en al. Zomaar eventjes 120.000 mensen kwamen hiervoor op het strand van Sables d’Olonne samen.
Maar nu zijn ook deze vrienden terug naar hun stek vertrokken. Het begrip ‘solo’ begint zo langzamerhand door te dringen. Wanneer het weer het toelaat kan ik morgen aan m’n eerste tocht beginnen – straks maar eens de meteo van het internet plukken.